Lago di Struggle – Aflevering 1
Dronebeelden. Het meer glinstert, een fles wijn ontkurkt zich bijna vanzelf, de camera zoomt in op een houten tafel met kaarsen en te veel servetten.
Voice-over (Beau van Erven Dorens, warm-plechtig):
“Het leven… het is soms hard werken. Liefde, familie, keuzes — het laat sporen na. Hier, aan het serene Lago di Struggle, ontvangen we mensen die hun verhaal met ons delen. Intiem, openhartig, en soms pijnlijk eerlijk. In de hoop dat we, samen, iets beter begrijpen van het leven.”
Fade naar Beau, die glimlacht alsof hij net een geheim weet dat jij niet weet.
Beau: “Welkom… bij Lago di Struggle.”
De Schoonmoeder
Ze zit tegenover Beau. Haar handen spelen met een glas witte wijn, haar glimlach te breed om niet nerveus te zijn.
Beau: “Fijn dat je er bent. Jij wordt in de stukken van Struggle Magazine vaak ‘De Schoonmoeder’ genoemd. Wat doet dat met je?”
De Schoonmoeder:
“Ja… ik hoor dat natuurlijk ook. En ik weet dat het vaak een beetje passief-agressief klinkt. Maar ik ben ook niet gek. Ik weet heus wel dat ik soms lastig kan zijn. Tegelijkertijd… ik zie ook een meisje dat alles tegelijk wil doen en zichzelf kapotmaakt op het idee dat het allemaal perfect moet. En dat meisje… dat lijkt best wel op mij, vroeger. Dat maakt het soms moeilijk om me nergens mee te bemoeien.”
Beau: “Wat bedoel je met ‘moeilijk om je nergens mee te bemoeien’?”
De Schoonmoeder:
“Nou… ik zie gewoon dat ze verzuipt. En dan wil ik helpen. Met een plantje, een tip, een tekening. Ik denk dan: ik snap dit spelletje al, ik heb die fouten al gemaakt — laat mij je behoeden. Maar ja, bij haar voelt het alsof ik haar kleineer. Alsof ik haar overneem. Terwijl ik eigenlijk alleen maar wil zeggen: ‘Ik zie je, en ik weet hoe zwaar het is.’”
Beau (knikt traag, zacht):
“En toch… klinkt er ook iets van teleurstelling in je stem. Alsof je liefde niet altijd landt.”
De Schoonmoeder (slikt even, kijkt weg):
“Ja. Want wat ik doe, komt soms verkeerd aan. Alsof liefde pas telt als het verpakt zit in de juiste woorden of de juiste timing. Terwijl mijn liefde vaak klinkt als: ‘Die sla staat te dicht op elkaar’… en ruikt naar basilicum die het niet gered heeft. Onhandig misschien. Maar wel echt.”
Stilte. De camera blijft even hangen op haar gezicht, half glimlach, half pijn.
Beau (fluisterend, bijna tegen de kijker):
“En misschien… is dat precies waar liefde soms in schuilt: in het onhandige, het irritante, het niet-perfecte. In de basilicum die het niet haalt.”
De outro-muziek zwelt aan, een zacht pianootje met een melancholische viool eroverheen.
Voice-over (Beau):
“Dit was Lago di Struggle. Waar we zoeken naar de verhalen achter de strijd. Waar zelfs schoonmoeders… een ziel blijken te hebben.”
Einde aflevering 1 – De Schoonmoeder